wtorek, 16 kwietnia 2013

5. Św. Jan Maria Vianney


Św. Jan Maria Vianney




          Urodził się w 1786 r. w ubogiej rodzinie.Jan Vianney został przyjęty w roku 1811 do seminarium duchownego w Lyonie, jednakże z powodu trudności w nauce był dwukrotnie z niego usuwany. Wielki brak kapłanów w archidiecezji lyońskiej sprawił, że wikariusz generalny pozwolił Janowi składać egzaminy nie po łacinie, ale w języku francuskim. Pomyślnie zdane egzaminy pozwoliły Janowi na przyjęcie święceń kapłańskich w roku 1815 w Grenoble. W 1815 r. został księdzem.
 Ks. Jan po święceniach został wikariuszem w Ecully, gdzie pracował jako świątobliwy proboszcz. Spędził tam trzy lata. Następnie biskup wysłał Jana Vianney'a do maleńkiej parafii w Ars liczącej 230 osób.
Dzięki doświadczeniom wyniesionym z dzieciństwa i biedy znalazł wspólny język z ubogimi ludźmi ze wsi, na której objął probostwo. Dzięki jego zaangażowaniu w posługę kapłańską, liczba wiernych chodzących do kościoła i przystępujących do sakramentów zaczęła wzrastać. Vianney podobnie jak biedni ludzie z którymi miał do czynienia, sypiał na deskach i bez przerwy pościł. Zasłynął przede wszystkim jako ksiądz-spowiednik, który miał zdolność czytania w sumieniach innych. Podczas 40 lat pracy, wysłuchał podobno ok. miliona spowiedzi.
         Życie proboszcza z Ars nie było wolne od cierpienia. Nie wszystkim podobała się jego praca, nadchodziły więc listy z pogróżkami, umieszczano oszczercze napisy, wiele wycierpiał od swojego wikariusza. Jednakże bardziej bolesnymi były doznania wewnętrzne proboszcza: „skrajne oschłości, poczucie ogołocenia, napaści złego. Zapewne przeplatały się one z prostracjami fizycznymi, wywołanymi nadmiarem pracy i bohaterskim umartwieniem” (H. Fros). Święty proboszcz lękał się o własne zbawienie, a także o zbawienie własnych parafian i tak licznych penitentów. Dlatego dwukrotnie próbował opuścić parafię i skryć się w klasztorze, jednakże na polecenie biskupa tam powracał.

        Pełen zasług u Boga i ludzi, wyniszczony chorobami i ascezą, bohaterski i święty kapłan  zmarł 4 VIII 1859 r. po 41 latach pobytu w Ars. Pełen zasług u Boga i ludzi, wyniszczony chorobami i ascezą. W 1904 r. został poddany ekshumacji, Okazało się wówczas, że jego zwłoki są nienaruszone. Można je oglądać w bazylice we francuskiej miejscowości Ars.

 Został beatyfikowany w roku 1905 przez papieża Piusa X, natomiast Pius XI kanonizował go w roku 1925 i w cztery lata później ogłosił św. Jana Marię Vianney'a patronem wszystkich proboszczów Kościoła katolickiego. W setną rocznicę jego śmierci papież Jan XXIII wydał encyklikę, w której przypomniał chrześcijańskiemu światu tę piękną postać. Osobie świętego proboszcza z Ars Jan Paweł II poświęcił wielkoczwartkowy list do kapłanów w roku 1987.




.

                                                                     


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz