Jest we mnie kraina przeźroczysta        

          w blasku jeziora Genezaret -

  i łódź... i rybacza przystań,

   oparta o ciche fale...

i tłumy, tłumy serc

   zgarnięte przez Jedno Serce,

  przez Jedno Serce najprostsze,

  przez najłagodniejsze -

                         Jan Paweł II

***

To Przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią

do tego poranka zimą.

Tyle lat już wierzyłeś, wiedziałeś na pewno,

a jednak nie możesz wyjść z podziwu.

Pochylony nad lampą, w snopie światła wysoko związanym,

nie podnosząc swej twarzy, bo po co -

- i już nie wiesz, czy tam, tam daleko widziany,

czy tu w głębi zamkniętych oczu -

Jest tam. A tutaj nie ma nic prócz drżenia,

oprócz słów odszukanych z nicości -

ach, zostaje ci jeszcze cząstka tego zdziwienia,

które będzie całą treścią wieczności.